Malayalam kavitha Agnichirakeriya swapnam

അഗ്നിച്ചിറകേറിയ സ്വപ്നം 

സ്വപ്നത്തിനപ്പുറം ചെന്നെത്തുവാൻ 

സ്നേഹ ദീപം തെളിച്ചൊരു ഗുരു വന്ദ്യനായി 

കാലത്തിനപ്പുറം ചിന്തകൾ നെയ്തു ഇന്ന് 

രാജ്യത്തിനെകുന്നു പുതു വസന്തം 

 ബാല്യകാലത്തിന്റെ ഓർമകളിൽ 

ചുടുകണ്ണീർ പകർന്നോരാ നൊമ്പരങ്ങൾ 

കഷ്ടതയിൽ നിന്നുയരുവനേകുന്നു 

ആത്മവിശ്വാസമെൻ ഉയിരിൽ 

പത്രത്താളുകൾ ചേർത്തന്നു നെയ്തൊരാ  

വിജ്‍ഞാനതിന്റെ അക്ഷരങ്ങൾ 

രോദനത്തിലും  സ്വപ്‌നങ്ങൾ കൊണ്ടൊരു 

കൂടാരമേ തീർത്തു വിദ്യായത്താൽ

കൃത്യനിഷ്ഠതൻ ജീവിതതാളത്തിൽ

ഉയരങ്ങൾ കീഴെയായി വന്നു നിന്ന് 

പുസ്തകത്തിന്റെ തൊഴാനായി മാറിലും 

എളിമതൻ പാത്രമായി നിന്ന് മെല്ലെ 

കുട്ടികൾക്കെന്നുമേ സ്നേഹാദ്ര ഹൃദയമായി 

ഒന്നും മറക്കാത്ത തോഴനായി

പരമോന്ന സ്ഥാനത്തിനർഹൻ ആകിടിലും 

ജനകീയ പാത്രമായി മാറി നിന്ന് 

അഗ്നിച്ചിറകുകൾ പാറിപറന്നതും 

അസുലഭ വാക്യത്തിന് സ്നേഹതീരം 

അദ്ധ്യാപനത്തിന്റെ മഹിമകൾ തേടുന്നു 

ഗുരുവന്ധ്യനാകാൻ കൊതിച്ചോറി മനം 

ഒടുവിലായി ആശപോലെ അസ്തമിച്ചീടിലും 

മായാതെ നില്കുന്നു മനസുകളിൽ 

അഗ്നിച്ചിറകുകൾ കൊഴിയുന്നു നിത്യമായി 

ബാഷ്പാശ്രു പുഷ്പങ്ങൾ സ്മരണയായ് 

കുതിച്ചുയർന്നോരാ ആശയ ശീലുകൾ

കുതിപ്പിന് മേകുന്നു നാടിനായി 

തുറന്നിട്ട വഴികൾ അടയാതിരിക്കിലും 

നിത്യമാം ചിന്തകൾ നശ്വരമായി